Wkrótce po obaleniu talibów w 2001 roku, Deborah Rodriguez, fryzjerka z Michigan, wyjechała do Afganistanu z grupą niosącą temu rozdartemu wojną krajowi pomoc humanitarną. Gdy na jaw wyszedł jej wykonywany zawód, wszyscy pragnęli się z nią skontaktować: ludzie z Zachodu, desperacko pragnący dobrze się ostrzyc i afgańskie kobiety, za którymi stała wieloletnia tradycja prowadzenia salonów piękności. Tak narodził się pomysł otwarcia szkoły piekności w kabulu. Z pomocą sponsorów Rodriguez załozyłą szkołę i w 2003 roku powitałą w niej pierszą grupę uczennic.